بیست و هشت اشتباه نویسندگان؛ معرفی و خلاصه‌ای از یک کتاب
کتاب « ۲۸اشتباه نویسندگان» توسط خانم جودی دلتون به نگارش در آمده است. نویسنده در این کتاب دلایل ناکامی نویسندگان را با بیان مثال و تشریحی روان‌شناسانه، به شکل پیشنهاداتی برای بهتر نوشتن، به خواننده تفهیم کرده است.
مهم‌ترین مسئله که خانم دلتون در ابتدا به آن اشاره می‌کند، نبود مهارت در نویسندگی است.بعضی از نویسندگان با نوشتن چند خطی و با استفاده از کلمات آن‌چنانی، به اشتباه به این باور می‌رسند که نویسنده‌ای بی بدیل هستند و این دقیقاً بزرگترین ومهم‌ترین اشتباه است.آنها به استعداد اعتقاد دارند ولی به مهارت نه.
درنهایت اینکه وقتی شما با آگاهی از شیوه‌های صحیح نگارش و ترکیب مهارت واستعداد، شروع به نوشتن می‌کنید، می‌توانید از اثر خود لذت ببرید.
خلاصه‌ای از کتاب « ۲۸اشتباه نویسندگان»
۱)امروز وفردا نکردن در نوشتن
_قرار گرفتن در محلی که به الهام گرفتن کمک می‌کند.
_راجع به هر خوشایند وناخوشایند نوشتن.
نگران نحوه جمله نویسی نباشید وهرچه احساستان می‌گوید بنویسید.
_باز کردن کتاب‌های مرتبط والهام گرفتن از کلمات.
_پیداکردن عنوان.
۲)با حرف زدن درباره اثر نوشتن را عقب نیندازید.
۳)سعی کنید بهترین اثر دنیا را خلق کنید واز شکست نترسید.
_بازیگوشی و عدم رعایت قوانین خشک در نوشتن.
_بیان درونیات وآزاد نوشتن.
_همانطور که حرف می‌زنید بنویسید.
_علت ترس در نوشتن با وسواس در کمال گرایی ارتباط دارد.
۴)زندگی را از چشم نویسندگان ببینید.
_شنیدن ونگاه کردن به مردم جامعه.
_هوشیاری وفکر کردن درباره‌ی مسائل.
_نویسنده ها خوش‌شانس هستند، چون دوبار زندگی میکنند، یکبار تجربه میکنند ویکبار می‌نویسند.
_ارتباط با افراد وگفتگو با آنها.
۵)موقع نوشتن ویرایش نکنید.
_برای فهمیدن ایرادات باید بعد از تمام شدن کار قضاوت کرد و برای قضاوت اثر باید با آن فاصله زمانی گرفت.
۶)از توصیف‌های خاص وملموس استفاده کنید، خودتان را جای خواننده بگذارید.
۷)از گفتگو وحادثه استفاده کنید، نه روایت طولانی.
_استفاده از روایت‌های طولانی، بدون اینکه حادثه یا گفتگویی اتفاق بیافتد، خسته کننده است.
_استفاده از جملات معلوم، مشخص و واضح.
_گفتگو بهترین روش برای تقسیم روایت است که اثر را از یکنواختی دور می‌کند.
_نشان دادن حقیقت مطلب به جای نقل‌های طولانی.
۸)استفاده از تشبیه وتضاد.
_ایجاد فضای نسبیت به منظور فهم ودرک بهتر مطلب.
_استعداد داشتن در کشف رابطه وشباهتِ میان چیزها.
۹)برای توصیف از صفات کلی و سطحی استفاده نکنیم، از فعل‌های جاندار با مفهوم قوی استفاده کنیم.
_نثر قوی، افعال قوی دارد.
_افعال کلیشه ای وتصنعی نباشد.
۱۰)از اشعار وکلمات نخ نما وکلیشه‌ای استفاده نکنیم.
_استفاده از تشبیهات جدید ونگاه نو به مسائل ارزشمند و خارج شدن از قالب تشبیهات تکراری.
_پرهیز از شعار واستفاده از مطالب امکان‌پذیر.
۱۱)در نقطه‌گذاری افراط نکنید.
۱۲)فراموش نکردن مضمون اثر.
_استفاده از گریز وتوضیح باید محتوای اثر را تقویت کند، نه اینکه باعث انحراف ذهن خواننده شود.
۱۳)نوشته باید ابتدا، میانه و پایان داشته باشد.
_برای شروع خوب، باید اثر را با جمله‌ای گیرا آغاز کرد.
_میانه‌ی مطلب هم حکم بدنه را دارد.
_پایان، جمع‌بندی و نتیجه‌ی اثر است.
۱۴)رعایت تعادل بین اجزا وپرهیز از حاشیه.
_رعایت تعادل وروانی بین جملات.
_استفاده از ذوق موسیقیایی در نوشتن.
_تغییر زمان ومکان در نوشته با آگاهی دادن به خواننده باشد و توضیح انتقالات در نوشته به گیراییِ خواننده کمک می‌کند.
۱۵)حالات شخصی خود را بیان نکنید.
_به فکر ارتباط با خواننده باشید و حالات ومشکلاتِ شخصی خود را در نوشته بیان نکنید.
_بیان احساسات به معنایِ بیان حالات نیست، حالات درونی معمولاً تکراری و ملال‌آور است، اما احساسات، در مورد مسائل مختلف اثرگذاری دارد.
_درباره‌ی عینی‌نویسی مطالعه کنید و از احساسات شخصی به احساسات عام برسید.
۱۶)شخصی ننویسید، عام وجهان‌شمول بنویسید.
_نوشتن به شیوه همه فهم و همه خوشایند.
۱۷)عقاید شخصی خود را ارائه ندهید، بگذارید خواننده خود کشف کند.
_پیام نباید آشکار باشد، باید ظریف وناپیدا باشد.
_ادبیات تعلیمی می‌گوید، تنها راه درست، راه نویسنده است، پس در نوشتن از ادبیات تعلیمی دوری کنید، چون خسته‌کننده است.
_عنصر کشف در نوشتن اهمیت زیادی دارد.
_پرهیز از نوشتن غیرصادقانه که بخواهد با حقه کسی را وادار به خواندن چیزی کند.
۱۸)اساس صداقت در اثر رعایت شود.
_بهترین اثر، اثری صادقانه است.
_واین به معنی گفتن همه واقعیتها نیست.
_صداقت از معیارهای نقد است.
_کشف کردن معنا در نوشته اهمیت دارد نه تحمیل معنا.
_نویسنده‌ی اثر گیرا با صداقت، چالش ایجاد می‌کند.
۱۹)از تحقیق غافل نشوید ولی در استفاده از آن افراط نکنید.
_تنها با استفاده از کلمات قلمبه‌سلمبه نمی‌توانید ثابت کنید که آدم مطّلعی هستید، چون به هر حال دستتان به زودی رو خواهد شد.
_رئوس مطلب را پیدا کنید و تحقیق را بر روی آنها آغاز کنید.
_زمانی‌که به همه سوالات احتمالی خواننده اثر در متن پاسخ داده باشید، متوجه می‌شوید که اثر شما اطلاعات کافی دارد.
_اغراق کردن در نشان دادن اطلاعات، باعث ملال‌آوری اثر شده وخواننده اشتیاق خود را از دست می‌دهد.
۲۰)دائم از منِ راوی استفاده نکنید و از سوم شخص استفاده کنید.
۲۱)بازنویسی کنید.
_به چشم یک ناظر بی‌طرف، ویرایش، املا ونقطه‌گذاری را بازنگری کنید.
۲۲)نگرانی‌های جزئی عذابتان ندهد.
_نگران دیده شدن، کامل بودن، وشکل چاپ نباشید.
۲۳)لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند.
_برای خواننده واینکه چه می‌خواهند بدانند، بنویسید، اما اگر نمی‌دانید خواننده اثر کیست، برای خودتان بنویسید.
۲۴)به انتقادات ونظرات همسر، دوست و فامیل، گوش نکنید.
_اگر اثر شما آگاهانه است از آن دفاع کنید.
_بعضی‌ها قضاوت شخصی‌شان را دخیل میکنند.
_از کار با مدیران استقبال کنید.
۲۵)دنبال اینکه آیا استعداد دارید یا ندارید نباشید.
_پشتکار و انگیزه وقدرت مقابله با دست رد سردبیران وناشران، مهم‌تر از استعداد است.
استعداد لازم است اما کافی نیست.
۲۶)گول افسانه‌ی«یک شبه ثروتمند شدن »را نخورید.
_ده سال طول می‌کشد تا یک‌شبه موفق شوید.
_اعتقاد به چنین افسانه‌ای خطرناک است.
_دوره‌ی میان«نویسنده‌ی آزاد بودن»و«نویسنده‌ی تمام وقت شدن»،از لحاظ مالی ، دوره‌ی بسیار بی‌ثبات وخطرناکی‌ست.
۲۷)با توجه به موضوع نوشته، بدانید اثرتان را باید به کجا بفرستید.
_ببینید ناشر مورد نظر ، نوشته‌ای شبیه کار شما منتشر کرده است.
۲۸)مأیوس نشوید.
_برگشت اثرتان را از سوی ناشر توهین تلقی نکنید.
_وزن نوشته‌تان را هماهنگ کنید.
*بنابراین حتی اگر همه اشتباهات نویسنده‌ها را در این کتاب خواندید و مطمئن شدید که از این اشتباهات در اثر خود دوری کرده‌اید، در صورتی که توصیه‌ی «ناامید نشوید» را آویزه‌ی گوشتان نکنید، هیچ کدام از توصیه‌های دیگرم سودی به حالتان ندارد.
نوشته شده توسط مریم شاهرخی برای سایت www.Gaeeni.com
