چهار عنصر مهمی که قبل از شروع فرایند کوچینگ (رهیاری و مربیگری) مورد توجه قرار میدهیم
برای رهیاری یا کوچینگ (Coaching) تعریفهای زیادی ارایه شده است؛ اما در مجموع میتوان گفت: کوچینگ “هنر” یاری رساندن به افراد است برای:
۱-شناسایی و توسعهی نقاط قوت
۲-تشخیص و یادگیری چگونگی مدیریت نقاط قابل بهبود
۳-یافتن استراتژی توسعهی فردی و حرفهای
زمانی میتوانیم بگوییم یک فرایند کوچینگ خوب کار می کند که بین تمام ذینفعان فرایند شامل کوچ (رهیار)، کلاینت (مراجع) و (در صورت وجود کوچینگ سازمانی) سازمان یا تیمی که مراجع در آن فعالیت می کند؛ اهداف شفاف، تعهد و اعتماد وجود داشته باشد. همچنین لازم است بر روی آنچه خروجی مطلوب و موفقیت آمیز جلسات کوچینگ را تشکیل میدهد، یک توافق صورت بگیرد.
پس قبل از اینکه کوچینگ را به عنوان یک راهبرد و استراتژی برگزینیم، باید در خصوص این پرسشها به توافق برسیم:
ا- هدف شفاف و مشترک
۱-۱- هدف و قصد هر کدام از طرفین از حضور در فرایند کوچینگ چیست؟
۱-۲- چه اقدامهایی باید در طول فرایند انجام شود؟
۲- تعهد
۲-۱- آیا تمایلی برای تغییر وجود دارد؟
۲-۲- آیا برنامه زمانی برای اقدام به رفتارهای جدید تنظیم شده است؟
۳-۲- آیا آمادگی دریافت بازخوردهایی که ممکن است منفی و ناخوشایند باشد، وجود دارد؟
۳- اعتماد
۳-۱- آیا یک فضای «برد-برد» وجود دارد؟
۳-۲- آیا امکان برقراری یک ارتباط صریح و صادقانه وجود دارد؟
۳-۳- آیا بر روی محرمانه بودن اطلاعات جلسه توافق شده است؟
۴- خروجی مطلوب جلسات
۴-۱- چگونه موفقیت جلسه اندازهگیری خواهد شد؟
۴-۲- چه پیگیریها و اقداماتی بعد از جلسه باید انجام شود؟
اگر به مطالعه بیشتر در این زمینه علاقمندید:
مطالب بیشتر دربارهی کوچینگ را اینجا بخوانید.
برای درک بیشتر مفهوم کوچینگ حرفهای این ویدیو را تماشا کنید.
برای درخواست برگزاری یک جلسه آزمایشی کوچینگ تماس بگیرید.